اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD)
برای کودکان بسیار فعال است، مخصوصا در سنین جوانتر. در بیشتر موارد، این رفتار طبیعی است و به تدریج از آن رشد می کند. با این حال، برای بعضی از کودکان، مشکل اساسی وجود دارد، مانند اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD).

در اینجا ما درباره ADHD توضیح می دهیم و از کجا می توانیم کمک بگیریم.

علائم اصلی ADHD دچار تمرکز، بیش فعالی و تکان دادن (مانند انجام کارها بدون تفکر از طریق عواقب) است. بعضی از کودکان ممکن است با یک یا چند علامت هسته ای مشکل داشته باشند.

ADHD یک اختلال رشد عصبی است و اشاره به الگوی رفتاری است که در اکثر اوقات در یک کودک تاثیر می گذارد، از سن زودرس آشکار می شود و می تواند به نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد. این وضعیت اغلب هنگامی آشکار می شود که یک کودک شروع به تحصیل می کند و معلمان ممکن است متوجه شوند که یک کودک می تواند به سختی به نشستن ادامه دهد، تلاش می کند تا توجه کند یا پاسخ ها را در کلاس می اندازد.

ADHD می تواند تاثیر زیادی در مدرسه، روابط همسالان، عزت نفس و زندگی خانوادگی داشته باشد بدون درمان مناسب.

چه چیزی باعث ADHD می شود؟
نظریه های بسیاری در مورد اینکه چه نوع ADHD باعث می شود وجود دارد.

این موضوع در خانواده هایی که خطر ابتلا به ژنتیک را نشان می دهند، تمایل دارد. با این حال، ارث به احتمال زیاد پیچیده است و هیچ یک ژن که باعث ADHD است.

همچنین احتمال دارد عوامل محیطی که خطر ابتلا به ADHD کودک را افزایش می دهند در صورتی که دارای مزیت ژنتیکی باشند افزایش می یابد.

ممکن است اختلافات ساختاری مغزی یا اختلاف در عملکردهای شیمیایی خاصی در مغز وجود داشته باشد (انتقال دهنده های عصبی).

نظریه های قبلی در مورد رژیم غذایی بیش از حد فعال توسط تحقیقات اخیر پشتیبانی نمی شود. با این حال حفظ رژیم غذایی متعادل، تغذیه خوب و ورزش بسیار مهم است.

پسران بیشتر از دختران تشخیص ADHD دارند. با این حال، تصور می شود که دختران ممکن است در مراجعه به خدمات ADHD کمبودی داشته باشند و ADHD در دختران قابل شناسایی نیست. دلایل مختلفی برای این دلیل وجود دارد. یکی از نظریات این است که دختران با علائم ناخوشایندی بیشتر نسبت به بیش از حد فعالیت (و نه همیشه موارد) را نشان می دهند و بنابراین به عنوان یک مشکل متوجه نمی شوند و یا مشاهده نمی شوند. اما تأثیر ADHD در دختران، به ویژه اگر ADHD از دست رفته، قابل توجه باشد. بدون درمان مناسب، جوانان مبتلا به ADHD در معرض خطر پیشرفت رفتارهای ضد اجتماعی، یادگیری و مشکلات اجتماعی و مشکلات عاطفی هستند.

تقریبا 60 تا 80 درصد کودکان مبتلا به ADHD حداقل یک مورد دیگر دارند؛ مانند اختلال در ارتباطات اجتماعی، زبان قابل توجه، خواندن (نارساخوانی) یا موتور (اختلال دو قطبی).

کودکان مبتلا به ADHD اغلب دارای چالش های یادگیری و ضعف در انجام کارهایی هستند که عملکرد اجرایی را اندازه گیری می کنند که یک گروه از رفتارهایی است که رفتار را هدایت می کنند (مانند تفکر قبل از انجام، برنامه ریزی، سازماندهی و ...). کودکان مبتلا به ADHD می توانند در عملکرد خود در یادگیری وظایف از یک وضعیت به دیگر متفاوت باشند و نظریه های متعددی وجود دارد که چرا این ممکن است؛ با یکی از چنین نظریه هایی که موجب اختلال کلی در تنظیم می شود. جوانان و والدین همچنین تغییرات در علائم را با توجه به علاقه فرزند / جوان به فعالیت و یا اینکه پاداش وجود دارد، گزارش می دهند.