برای اکثر کودکان، داروهای محرک یک راه ایمن و موثر برای از بین بردن علائم ADHD هستند. همانطور که عینک ها به مردم کمک می کنند چشمان خود را در نظر بگیرند، این داروها به کودکان ADHD کمک می کند تا افکار خود را بهتر و توجه نادیده بگیرند. این باعث می شود آنها بیشتر بتوانند توجه خود را کنترل و رفتار خود را کنترل کنند.

محرک ها ممکن است به تنهایی یا همراه با رفتار درمان استفاده شوند. مطالعات نشان می دهد که حدود 80 درصد از کودکان مبتلا به ADHD که با محرک ها درمان می شوند، هنگامی که دارو و دوز مناسب تعیین می شوند، یک معالجه بزرگ را بهبود می بخشند.

دو نوع از محرک ها در دسترس هستند: فوری آزمایشی (کوتاه مدت) و طولانی مدت (اقدام متوسط ​​و طولانی مدت). داروهای بلافاصله پس از هر 4 ساعت مصرف می شود. آنها ارزانترین داروها هستند. داروهای توسعه دارنده معمولا یکبار در صبح مصرف می شوند.

بیشتر بخوانید: درمان دارویی بیش فعالی در کودکان

کودکانی که از فرمهای تحریک پذیر گسترش یافته می توانند از مداوا یا مدرسه استفاده کنند. مهم نیست که کپسول یا قرصهای طولانی مدت تجویز شود. با این حال، کپسولهای طولانی مدت که از دانه های ساخته شده اند، می توانند برای بچه هایی که دچار بلع قرص ها یا کپسول ها هستند، بر روی غذا بپاشند.

غیر محرک ها می توانند مورد آزمایش قرار بگیرند، زمانی که داروهای محرک کار نمی کنند و یا باعث عوارض جانبی اضطرابی می شوند.

کدام دارو برای کودک مناسب است؟

ممکن است چندین بار برای پیدا کردن بهترین دارو، دوز و برنامه برای فرزندتان اتفاقی بیفتد.

بیشتر بخوانید: درمان بیش فعالی با ریتالین

کودک شما ممکن است نیاز به انواع مختلف محرک ها یا سایر داروها را داشته باشد. بعضی از کودکان به یک نوع محرک پاسخ می دهند، اما نه دیگر.

مقدار دارو (دوز) که کودک شما نیاز دارد نیز ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد. دوز صرفا بر وزن او نیست. پزشک متخصص اطفال دوز را در طول زمان تغییر می دهد تا بهترین نتایج را به دست آورد و عوارض جانبی احتمالی را کنترل کند.

برنامه دارو نیز ممکن است بسته به نتیجه مورد نظر تنظیم شود. به عنوان مثال، اگر هدف این است که از علائم بیشتر در مدرسه رهایی پیدا کنید، کودک شما ممکن است دارو را تنها در روزهای مدرسه مصرف کند.

مهم است که کودک شما به طور منظم بررسی های پزشکی را برای نظارت بر اینکه چگونه دارو کار می کند و برای عوارض جانبی احتمالی بررسی می کند، مهم است.

بیشتر بخوانید: درمان دارویی بیش فعالی در کودکان با ریتالین

تشخیص اشتباه در بیش فعالی یا عدم تمرکز در علم روانشناسی کودک می تواند مسیر زندگی یک کودک را کاملا تغییر دهد؛ خانواده ها باید به سلاح علم و دانش مجهز باشند تا بتوانند بهترین تصمیمات را برای کودک خود بگیرند تا جایی که درست و غلط را از هم تمیز داده و حتی درکی از تشخیص درست یا اشتباه پزشک روانشناس کودک خود داشته باشند. 

به همین دلیل پیشنهاد می کنیم در ابتدا با مطالعه تعریف بیش فعالی بدانیم بیش فعالی چیست و پس از آن با مطالعه تفاوت میان بیش فعالی و اختلالات حسی همپوشانی های این دو حوزه را درک کرده و بدانیم حتی اگر رفتاری در کودک از علائم بیش فعالی هست می تواند یک اختلال حسی ساده باشد. 

همانند سرماخوردگی یا حساسیت که هر دو ظاهری یکسان اما ریشه متفاوت دارند، بیش فعالی و اختلالات حسی نیز این چنین همپوشانی ای را دارند به همین دلیل تشخیص بیش فعالی حقیقتا کار متخصصین این امر است.

برای تشخیص بیش فعالی تجمیعی از نشانه ها بایستی همزمان حادث شوند؛ این نشانه ها چه هستند خود نکته ای مهم است که در مقالات بالا به تفصیل توضیح داده شده است. 

بیشتر بخوانید: تاثیر درمان دارویی ریتالین بر بیش فعالی در کودکان

پس از مطالعه دو مقاله بالا شما اطلاعاتی کامل در ارتباط با انواع بیش فعالی و روش درمان بیش فعالی در کودکان نیز کسب کرده اید و مجهز به علم بهترین و کامل ترین محتوای حوزه بیش فعالی هستید و صد البته دانستید که درمان بیماری ها و اختلالات از طریق درمان بدون دارو چقدر روش مطمئن تر؛ بی عوارض تر و بدون بازگشت تری است.

سعی کنید تا حد ممکن پس از تشخیص درست و دقیق بیش فعالی در کودکتان از روش های درمان بدون دارو استفاده کنید. هیچ داروی بدون عوارضی وجود ندارد، چون اساسا تاثیر داروها از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برای مثال کسانی که مشکل قند خون دارند با تزریق انسولین، می‌توانند بیماری خود را کنترل کند اما اگر یک فردی که مشکل دیابت ندارد، انسولین تزریق کند حتما به کما خواهد رفت.

پس مادرها پدرهایی که کودک بیش فعال دارند باید این نکته را مدنظر داشته باشند که کلا داروها (مخصوصا بیش فعالی و عدم تمرکز) تیغ دو لبه است، هم می تواند باعث بهبود تمرکز و فعالیت کودک شود و هم می تواند از طرف دیگر تشدید کننده آن باشد و اثرات منفی بر روی کودک داشته باشد.

همه این موارد بستگی به میزان بیش فعالی در کودک، مقدار و زمان تجویز دارو دارد، پس دلیل؛ مقدار؛ ساعت ونوع مصرف داروها تعیین کننده اثربخشی آنها هستند.