چه عوارض جانبی می تواند تحریک کننده باشد؟

عوارض جانبی گاهی اوقات رخ می دهد. این ها در اوایل درمان اتفاق می افتند و معمولا خفیف و کوتاه مدت هستند اما در موارد نادر می توانند طولانی تر یا شدید تر باشند.

شایع ترین عوارض جانبی عبارتند از:

  • کاهش اشتها و کاهش وزن
  • مشکلات خواب
  • خروج اجتماعی

بیشتر بخوانید: درمان دارویی بیش فعالی در کودکان

برخی از عوارض جانبی کمتر عبارتند از:

  • تأثیر بازتاب (افزایش فعالیت یا خلق و خوی بد که دارو مصرف می کند)
  • حرکات عضلانی گذرا یا صداها به نام tics
  • تاخیر رشد جزئی

بیشتر بخوانید: درمان بیش فعالی با ریتالین

عوارض جانبی بسیار نادر عبارتند از:

  • افزایش قابل توجه فشار خون یا ضربان قلب
  • رفتارهای عجیب و غریب

مشکلات خواب مشابه برای atomoxetine وجود ندارد، اما در ابتدا ممکن است کودک شما خواب آلود یا ناراحت کننده باشد. موارد بسیار نادر اتوتوکسستین نیاز به متوقف شدن دارند زیرا باعث آسیب کبدی می شود. به ندرت atomoxetine افزایش افکار خودکشی. گوانفاسین می تواند باعث خواب آلودگی، خستگی یا کاهش فشار خون شود.

بیشتر بخوانید: درمان دارویی بیش فعالی در کودکان با ریتالین

بیش از نیمی از کودکان مبتلا به اختلالات تیک، مانند سندرم تورست، همچنین مبتلا به ADHD هستند. سندرم تورنت یک بیماری ارثی است که با تیک های مکرر و صداهای آوازی غیر معمول همراه است. تأثیر محرک های روی تیک ها قابل پیش بینی نیست، اگر چه بیشتر مطالعات نشان می دهد که محرک ها برای کودکان مبتلا به اختلال ADHD و TIC در اکثر موارد ایمن هستند. همچنین ممکن است از اتوموکسستین یا گانفاسین برای کودکان مبتلا به ADHD و سندرم Tourette استفاده شود.

اکثر عوارض جانبی می تواند توسط:

  • تغییر دوز دارو
  • تنظیم برنامه دارو

با استفاده از یک محرک دیگر یا سعی کنید غیر محرک

نزدیکترین ارتباط با متخصص اطفال شما تا زمانی که بهترین دارو و دوز برای کودک خود را پیدا نکنید، مورد نیاز است. پس از آن، نظارت دوره ای توسط پزشک شما برای حفظ بهترین اثرات مهم است. برای نظارت بر اثرات دارو، اطفال متخصص اطفال احتمالا شما و معلم فرزندتان را پر کنید، مقادیر رفتار را پر کنید، تغییرات اهداف فرزندتان را مشاهده کنید، هر عارضه جانبی را متوجه شوید، و نظارت بر ارتفاع، وزن، ضربان قلب، و فشار خون.

بیشتر بخوانید: تاثیر درمان دارویی ریتالین بر بیش فعالی در کودکان

تحریک کننده ها، اتموکساتین و گوانفاسین ممکن است برای بچه هایی که از داروهای دیگر دارو استفاده می کنند و یا برخی از شرایط پزشکی مانند بیماری های مادرزادی قلبی را ندارند، گزینه ای برای آنها باشد.

 

هورمون دوپامین


بدن برای انتقال عصبی میان سلول ها به دوپامین که یکی از مواد شیمیایی خود ترشح در بدن است نیاز دارد.

 سطح ترشح دوپامین از چند طریق می تواند بالا رود.

درمان بدون دارو؛ با ورزش و فعالیت بدنی
درمان با دارو؛ دارویی به نام «متیل فنیدیت» با نام تجاری «ریتالین» است.
مدت اثرداروی ریتالین یا متیل فندیت، چهار تا شش ساعت است پس این دارو در طول روز بایستی حداقل ۲ بار مصرف شود.

کودکان در پاسخ به داروها، متفاوت پاسخ می دهند، برخی کودکان سریعا و به مقدار اندک دارو پاسخ مثبت می دهند.

در حالی که کودک دیگر فقط به مقدار زیاد دارو پاسخ می دهند. اما این امکان وجود دارد که در طولانی مدت کودک به داروهای مربوطه پاسخ قبل را ندهد، در صورت عدم تاثیر ریتالین، باید با پزشک مشورت کنید تا علت را بیابد.

ریتالین چیست؟

ریتالین مهارگر دوپامین، بصورت عالی و نوراپی نفرین بصورت کم در ساختار سیستم عصبی مرکزی بدن است.

تحقیقات اثبات کرده است که نقص وجود دوپامین و نوراپی نفرین از دلایل بوجود آمدن بیش فعالی و کمبود توجه در کودکان و حتی بزرگسالان است.

ریتالین باعث افزایش این دو هورمون شده  که در نتیجه بهبود نشانه های بیمالی بیش فعالی و کمبود توجه در کودکان شده است.